στερεογραφικός

-ή, -ό, Ν

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη στερεογραφία

2. φρ. «στερεογραφική προβολή» — αζιμουθιακή προβολή κατά την οποία ως προβολικό κέντρο χρησιμοποιείται το αντιδιαμετρικό σημείο τού σημείου επαφής τού επιπέδου προβολής με τη γήινη σφαίρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < στερεογραφία. Η λ. μαρτυρείται από το 1809 στο Λεξικόν Γαλλικής Γλώσσης τού Γρ. Ζαλίκογλου].